abaAita. (hitz alkartuaren lehen elementu legez agiri da familia esanahiagaz aba + izen: abizen) (berba zaharra).2.- Aita. (Erlijinoa) (berba zaharra) ababauTxakurraren ahausia. (ume berbetea) abadeEleizgizona, mezea emoten dauena. (Erlijinoa) abadekiAbadearen itxura, edo abade ikasketak egin dituana. (zentzu despektiboa dauka) abadetuAbade egin, abituak hartu.;2 Lapikoko edo sartaneko janaria baltzitu. Fraile egin be erabilten da esangura beragaz. abadetzaAbadearen behargintza eta kargua. abaguneZeozertarako momentu egokia, era ona. (Azkuek jasoa). Abegune (P. A. Añibarro). abaiErleek eztia gordetako egiten dabezan gelatxu edo erlazulo hexagonalen moltsoa. Abe (Dima).; 2 Intsektuen (euliak, inurriak...) gordelekua.; 3 Erle moltsoa. Ik. erladi. abainEkialdeko esentzia exotiko usaingarria. abandonauZeozer edo baten bat alboan baztertuta itxi..2.- Pertsona itxia, jazkerea, etxea, eta abar jagoten ez dauena.
|